Casablanca

Goedemorgen Casablanca. Wat een gedoe heb je ons gister bezorgd, maar vandaag is een nieuwe dag. De illusie dat we zouden kunnen uitslapen ging in rook op door 2 hyper actieve kinderen die om een uurtje of half 7 lokale tijd al niets meer van slapen wilden weten. Nou goed dan, aan die kleren en dan gaan we eerst maar eens ontbijten. Gelijk na het ontbijt gaan we op zoek naar een ander verblijf, want het hotel is mooi, maar ook best aan de prijs. Bovendien zit het voor het vervolg van onze reis eigenlijk aan de verkeerde kant van de stad. Na wat zoeken vinden we wederom een appartement, wat we gelijk maar boeken. 

Hoe laat het nu echt is weten we niet. Bijna elk uithangbord geeft iets anders aan, zo ook de auto, telefoon, iPad. We eten als we honger hebben en slapen wanneer we moe zijn ook goed. 

Als iedereen gewassen is en alle spullen weer ingepakt zijn gaan we weer op pad. Met de auto naar de Hassan II moskee. Een van de grootsten ter wereld. En ook erg mooi was onze conclusie toen we er voor stonden. Auto rijden in Casablanca / Marokko is op zijn zachts gezegd apart. Iedereen doet maar gewoon wat, gooit hem ervoor, snijdt af, toetert, alles haalt elkaar links en rechts in. Het maakt allemaal niet uit. En ondanks dat sommige auto's er best gehavend uit zien hebben wij nog geen botspartijen gezien vandaag. We hebben de auto in een zijstraat vlakbij de moskee geparkeerd en een mannetje gevraagd of hij erop wilde passen. (Het is in Marokko normaal dat 'mannetjes' je helpen met parkeren en op je auto passen. Uiteraard wel voor een kleine vergoeding..) De moskee is echt prachtig. Het uitzicht op zee ook. Na een rondje om de moskee keren we terug naar de auto en rijden we verder naar Skala. Een oud fort. De verhalen waren beter dan het aanzicht, dus we hebben het fort rechts laten liggen en zijn doorgereden naar de Medina. De oude binnenstad van Casablanca. Heel leuk om te zien hoe de muren van de oude stad nog staan en de wirwar van kleine straatjes erachter. Bij een klein winkeltje met fruit en brood haalt Lisette een paar appels en wat kaas en een stokbrood (de Franse invloed gaat verder dan de taal, Frans is de tweede taal van Marokko). We willen weg uit de drukte en vertrekken naar ons volgende onderkomen. Aangekomen op de plek die de navigatie aangeeft staan we weer voor een raadsel. Er zijn hier geen naam bordjes, huisnummer of reclame-uitingen. Na een paar rondjes zoeken is het dit keer Hein die uitstapt en op onderzoek uit gaat. We zijn wel goed en de behulpzame overburen bellen de eigenaar van het appartement. Niet veel later komt hij aan op zijn fiets en laat ons de boel inspecteren. Schoon, ruim, koelkast, keuken. Wat wil een mens nog meer? 

De rest van de dag doen we lekker niks, het enige waar we nog de deur voor uit gaan is boodschappen.