Ons Marokkaanse avontuur begint

Nadat oma Kleijkamp ons afgezet heeft bij het vliegveld, checken we in en drinken we nog wat. We zijn netjes op tijd bij de gate en omdat we me kleine kinderen reizen mogen we als 1 van de eersten aan boord. Esmée heeft er zin in, maar is ook wel een klein beetje moe. Lotte is alles aan het observeren en vertedert nu al de stewardessen. Zodra we in de lucht zijn valt Esmée in slaap. Dat is fijn! Nu Lotte nog, maar die heeft hele andere plannen. Alles is interessanter dan slapen en eten! Van wie zou ze het hebben? Uiteindelijk slaapt ze toch een beetje en ondanks de vermoeidheid pakt ze alle mama's en oma's in, in het vliegtuig met haar aanstekelijke schaterlach. Aangekomen in Casablanca gaat Lotte in de draagzak en wandelen we naar de douane, er wordt driftig gekeken, gebladerd er gestempeld en dan schuiven we door naar de volgende rij waar iemand staat te controleren of je wel echt een stempel in je paspoort hebt gekregen. Na de formaliteiten is het op naar de bagageband en wonderwel komt daar als eerste item op de band onze buggy aan gerold. En kort daarna AL onze tassen. Ik denk dat dit voor het eerst is dat we zo snel én compleet onze bagage bij elkaar hebben. Dan de auto, even wandelen naar de car-rental afdeling en na enige plichtplegingen en handtekeningen mogen we onze bolide op gaan halen van het parkeerterrein. Nadat de auto door Hein gecontroleerd is en goedgekeurd, kunnen we op weg naar ons appartement. De navigatie loodst ons door Casablanca heen, maar als hij zegt dat we er zijn zien we niets wat lijkt op een vakantie appartementen complex. Na 10 rondjes en tig keer vragen komen we tot de conclusie dat we eindelijk bij het goede appartement zijn. Echter bij de voordeur blijkt dat het appartement dubbel verhuurd is. Er zat al een gezin met kleine kinderen in!

Boos met de contactpersoon gebeld. Gelukkig sprak hij ook Engels, want schelden op zijn Frans gaat Lisette nog niet echt vloeiend af. Na wat boze woorden kunnen we annuleren zonder dat er kosten in rekening gebracht worden en worden we verwezen naar een hotel in de buurt. Het hotel was goed zichtbaar, er was nog plaats en voor Esmée werd er een extra bed in de kamer gezet. Esmée hebben we slapend uit de auto gehaald en al slapend in haar bedje gelegd. Lotte heeft ook door al het gezoek heen geslapen en werd pas weer wakker toen ze weer honger kreeg. Uitgeblust, maar blij dat we veilig en wel zijn aangekomen en wetende dat ons ontbijtje morgen op ons staat te wachten gaan ook wij lekker naar bed.